Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Μανιταροτσιμπούσι 2013

Η ανακοίνωση του συλλόγου αναφερόμενη στην μανιταρόσουπα έγραφε: < Αφού πέρυσι καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε και πολύ καλά περάσαμε, αποφασίσαμε να το επαναλάβουμε>.
Και το ξανακάναμε στις 27/10 στην μέση του τριημέρου για την επέτειο του ΟΧΙ
Η φετινή εκδήλωση πήγε καλά;
Από το αποτέλεσμα, από ότι ακούσαμε από τους φιλοξενούμενους, μάλλον ναι.
Όλοι έδειχναν ικανοποιημένοι από την αρτιότητα της εξυπηρέτησης, και από την ποιότητα των φαγητών που προσφέρθηκαν.
Για την εξυπηρέτηση τα συγχαρητήρια πάνε σ’ όλους εκείνους που βοήθησαν για την ετοιμασία και πάνω απ’ όλα σ’ αυτούς που με χαμόγελο και καλή διάθεση ήταν εκεί για να ανταποκριθούν στις επιθυμίες των φιλοξενουμένων.
Για την ποιότητα των φαγητών τιμή και δόξα στις...
νοικοκυρές του χωριού μας, με τα καλοψημένα κοτόπουλα και τις νόστιμες πατάτες, καθώς και τις διάφορες πίτες που απλόχερα προσέφεραν.
Αλλά η εκδήλωση είχε βάση την μανιταρόσουπα.
Και ποιος είναι ο άρχοντας του καζανιού;
Μα φυσικά ο μεγάλος Αρχιμάγειρας (στα Κουρεντινά σεφ), ο ανυπέρβλητος Βαγγέλης Σιάσκας.
Και αυτή τη φορά έδωσε μαθήματα.
Λίγο διαφορετική αυτή την φορά από την περσινή.
Λίγο πιο σκούρα (λιγότερη πρασινάδα; Περισσότερα σκούρα μανιτάρια;) αλλά πιο βελούδινη πιο πηχτή.
Το ίδιο όμως νόστιμη.
Ο κόσμος πολύς.
Σίγουρα περισσότεροι από όσους περιμέναμε ,πράγμα που μας προκάλεσε κάποια ανησυχία.
Προσωπικά ανησύχησα και για έναν άλλο λόγο.
Λίγο πριν το τέλος του μαγειρέματος είδα τον Βαγγέλη να δοκιμάζει την δημιουργία του και να κατσουφιάζει.
Όταν μου ζήτησε να δοκιμάσω και εγώ με ζώσανε τα φίδια.
Το μυαλό μου πήγε στο κακό.
Δοκιμάζω και διαπιστώνω ότι λείπει ίσως λίγο αλάτι αλλά κατά τα άλλα ήταν πάρα πολύ καλή.
Το λέω στον Βαγγέλη ο οποίος πρόσθεσε λίγο αλάτι αλλά τα μούτρα του δεν ξαστέρεψαν.
Δεν ξέρω τι περίμενε.
Αν περίμενε κάτι καλλίτερο τότε δεν θα ήταν ο Αρχιμάγειρας μας ,αλλά ο Πανγαλακτικός εκπρόσωπος της τέχνης του
Πιστεύω ότι η προσωρινή απογοήτευσή είχε σαν αιτία την κούραση του, μιας και εκτός από την κούραση της μέρας προερχόταν από ένα δύσκολο και κουραστικό γι΄ αυτόν Σάββατο.
Τα συγχαρητήρια και οι έπαινοι που πήρε όμως αργότερα πρέπει να τον αποζημίωσαν για την προσπάθεια του.
Κάθε φορά που γίνεται μια ανάλογη εκδήλωση αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τις κυρίες και τις φίλες του Συλλόγου για την υπερπροσπάθεια που καταβάλλουν.
Αυτή όμως την φορά θα αναφερθώ ονομαστικά σε μία από αυτές ζητώντας συγνώμη από όλες τις άλλες γι αυτή την διάκριση.
Πρόκειται για την Τασία την Αλεξίου.
Ακούραστη ,αθόρυβη ,σεμνή διακριτική και πάνω απ όλα αποτελεσματική βοήθησε τόσο στην προετοιμασία αλλά και μετά το τέλος της εκδήλωσης.
Να είναι καλά για να μας βοηθάει πάντα.
Και αφού τελειώσαμε καλά με τα μανιτάρια ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε για την επόμενη φορά που θα βρεθούμε μαζί.
Ίσως γίνει κάτι για τα Χριστούγεννα ή την πρωτοχρονιά.
Μπορεί και για κάποιον άλλο λόγο που κάποιος από τους φίλους μας προτείνει.
Είμαι σίγουρος ότι τα αυτιά των μελών του προεδρείου είναι ανοιχτά για να ακούσουν κάθε πρόταση.
Φιλικά
Σπύρος Δημαράς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου